استاتین ها و کاهش خطر پارکینسون
پژوهش ها نو آرم میدهد که استاتین ها ممکن میباشد از پارکینسونیسم مربوط به ارتقا سنّ متخصص قلب مراقبت نمایند.
تفحص مشاهدهای علامت اعطا کرد که اشخاص مسنتری که استاتین مصرف مینمایند، نسبت به همتایان خویش که استاتین مصرف نمی کنند، خطر پارکینسونیسم کمتری داراهستند - اثری که ممکن میباشد تا حدّی به وسیله کمتر بودن آترواسکلروز درون جمجمهای در مصرفکنندگان استاتین ساخت و ساز خواهد شد.
پژوهشگران مینویسند: «این یافتهها بیشتر از این ایده دفاع مینمایند که رسوب کلسترول در عروق مغزی که در مغز اشخاص مسنخیس روی میدهد، ممکن میباشد دلیل ناشناختهای در بروز شایع پارکینسونیسم در سنین بالا باشد.»
آن ها میافزایند: مهمتر از آن، این یافته ها علامت میدهد که استاتین ها ممکن میباشد نقش درمانی بالقوه ای در کاهش ترازو پارکینسونیسم در اشخاص مسن داشته باشند.
این بازرسی به طور آنلاین در 23 مارس در خبرنامه Neurology منتشر شد.
این یافته ها بر پایه ی 2841 سالمند میباشد که در یک کدام از سه استیناف پاتولوژیک بالینی در هم اکنون اعمال در راس بیماری راش آلزایمر در شیکاگو نام نویسی کرده بودند.
معدل سنی کمپانی کنندگان در آستانه پژوهش 76 سال و 75 درصد زن بودند. هیچکدام در آستانه رسیدگی پارکینسونیسم نداشتند. یک سوم از کمپانی کنندگان (تعداد = 936) استاتین مصرف می کردند.
در طول یک پیگیری میانگین 6 ساله، 1432 (50%) کمپانی کننده در گیر پارکینسونیسم شدند.
بعد از در اختیار گرفتن دموگرافیک، عامل ها خطر عروقی و بیماری ها، به کارگیری از یک استاتین در بالا با 16 درصد کمتر خطر پارکینسونیسم یاور بود (نسبت خطر [HR] 0.84؛ 95٪ مسافت اعتقاد و باور (CI، 0.74 - 0.96؛ P = 0.008).
در مقایسه با معالجه با استاتین با شدت نادر، معالجه با استاتین با شدت میانگین یا این که بالا با 7 درصد خطر کمتری برای پارکینسونیسم یاروهمدم بود (HR 0.93، 95% CI، 0.87 - 1.00؛ P = 0.043).
پژوهشگران همینطور مغز 1044 نفر را که در حین این بازرسی با معدل سنی 89 سال جان باختند، نظارت کردند.
آن ها دریافتند که استعمال از استاتین پیش از مرگ با 37 درصد کمتر احتمال آترواسکلروز مغزی در مقایسه با عدم استعمال از استاتین پیش از مرگ همپا میباشد (نسبت شانس 0.63؛ 95٪ CI، 0.50 - 0.79؛ P <.001).
شهرام اویسغاران، متفحص این بازرسی، با راءس آلزامیر راش، راس پزشکی دانش گاه راش شیکاگو، ذکر کرد: «به این ترتیب، ما فکرمیکنیم که استاتینها ممکن میباشد در قبال پارکینسونیسم در بیماران در گیر به بیماری پارکینسون، بسته به ترازو پاتولوژیهای بیماری عروق مغزی، برای مثال تصلب شرایین، اثرگذار باشند.
با این اکنون، از آنجایی که حاصل نتایج از یک تحقیق مشاهدهای میباشد، ما هنوز به کار گیری از استاتینها را در مقیاس گرانقدر برای اشخاص مسن در معرض خطر پارکینسونیسم سفارش نمیکنیم.
مصرف آسپیرین برای پیشگیری از بیماریهای قلبی
مجموعه ویژه سرویس ها پیشگیرانه آمریکا (USPSTF) بیانیه پیشنهاد پایانی راجعبه به کار گیری از آسپرین برای پرهیز از بیماری های قلبی عروقی را منتشر نموده است.
دراین بیانیه سفارش می شود که از مصرف آسپرین برای پیشگیری اول از بیماری های قلبی عروقی در اشخاص بالای 60 سال دوری کنید.
برای اشخاص 40 تا 59 ساله، USPSTF سفارش مینماید که آسپرین را میاقتدار در کسانی که در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی می باشند (خطر 10 ساله 10٪ یا این که بیشتر) در حیث گرفت، البته این تصمیم بایستی شخصی باشد. به حساب آوردن درصد مخاطرات حمله قلبی مطابق داده ها شخصی و دست اندرکاران خطر قلبی و با استعمال از راهبرد انجمن قلب ایالات متحده قابل احتساب میباشد.
در تیم سنی 40 تا 59، شواهد علامت میدهد که بهره خالص به کارگیری از آسپرین معدود میباشد و کسانی که در معرض خطر خون ریزی نیستند، بیشترین بهره را از مصرف آسپیرین میبرند.
این پیشنهادها تنها برای کسانی ایفا می گردد که سوابق بیماری قلبی عروقی ندارند و از پیشین آسپرین روزمره مصرف نمی کنند.
بیانیه USPSTF امروز به طور آنلاین در خبرنامه انجمن پزشکی ایالات متحده JAMA منتشر شد. دسته کاری این بیانیه اعلام کردند که شواهد کافی وجود دارااست که نشانه میدهد آسپرین با دوز تحت - 80 تا 100 میلی گرم در روز - فواید مقداری برای کاهش خطر رویدادها قلبی عروقی ( انفارکتوس میوکارد غیر مهلک و سکته مغزی) در بزرگسالان 40 سال یا این که فراتر که سوابق بیماری قلبی عروقی ندارند ولی در معرض خطر قلبی عروقی ارتقاء یافته میباشند، داراست. .
شواهد نشانه می دهد که با ارتقاء خطر 10 ساله قلبی عروقی، مقدار مطلق فواید ارتقاء می یابد و وقتی که آسپرین در سنین زیرخیس استارت می گردد، معیار فواید مادام العمر بیشتر می شود.
با این اکنون این دسته اعلام کردند که همینطور شواهد کافی وجود داراست که نماد میدهد مصرف آسپرین در بزرگسالان خطر خونریزی گوارشی، خونریزی باطن جمجمه و سکته هموراژیک را ارتقاء میدهد . USPSTF تشخیص بخشید که ترازو بلاها در کل خرد میباشد البته این خطر در مجموعه های سنی فراتر، به ویژه در بزرگسالان بالای 60 سال ارتقاء مییابد. به همین ادله این بیانیه اعلام می نماید که : "در بزرگسالان 60 ساله یا این که فراتر، ما استارت آسپرین را برای پیشگیری اول پیشنهاد نمیکنیم. بهاین برهان میباشد که درین مجموعه سنی خطر خونریزی بیشتر از فواید قلبی عروقی میباشد."
برای بیمارانی که دارای شرایط میباشند و استارت به مصرف آسپرین مینمایند، با ارتقاء سن، مزایای آن کمتر میشود و دادهها آرم می دهد که پزشکان و بیماران می بایست مصرف آسپرین را در سن 75 سالگی انقطاع نمایند. ولی بازهم تأکید میشود کهاین مورد در اشخاص فارغ از بیماری قلبی و فقطً در اشخاصی میباشد که از آسپیرین برای پیشگیری از بیماریهای قلبی به کار گیری می نمایند.
این بیانیه اعلام می نماید که شواهد معلوم که علامت دهد آیا مصرف آسپرین خطر ابتلا به سرطان روده گران قدر یا این که مرگ و میر را کاهش میدهد یا این که نه، در دسترس وجود ندارد.
به حیث میرسد برای بزرگسالان 40 تا 59 ساله با بیش تر از 10 درصد خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، فایده خالصی از مصرف آسپرین وجود دارااست، ولی این بهره خالص نسبتاً ناچیز میباشد و با بقیه کارداران مانند معیار بیماری های قلبی عروقی و بیماری های قلبی عروقی متعدد خواهد بود. در کنار این فایده و فایده مندی از مزایای مصرف آسپیرین، می بایست به خطر خون ریزی هم توجّه کرد. اشخاص می بایست راجعبه این عامل ها و اینکه آیا آسپرین مصرف نمایند یا این که خیر، با دکتر معالج خویش کلام نمایند.
این بیانیه خاطرنشان می نماید کهاین پیشنهادها برای عده ای که تا قبل از اینً برای پیشگیری نخستین آسپرین مصرف مینمایند، ایفا نمیشود. این اشخاص بایستی با پزشک معالج خویش در امر اینکه آیا می بایست آسپیرین را ادامه دهند یا این که نه حرف نمایند. آنها می بایست دلایل آغاز مصرف آسپرین را در دفعه اولیه پژوهش نمایند و بایستی خطر خون ریزی آنان محاسبه خواهد شد. شخصی که آسپرین وقت گیر بازه سوای خون ریزی مصرف نموده است. عوارض خطر کمتری برای عوارض خون ریزی در بعدی دارااست.
این بیانیه دوز 81 میلی گرم آسپرین در روز را برای عده ای که قصد به مصرف آسپرین برای پیشگیری اول داراهستند، سفارش می نماید: "شواهد فراوانی وجود دارااست که علامت میدهد آسپیرین کمتر از 100 میلی گرم در روز کافی میباشد. هر چه دوز کمتر باشد، خطر خونریزی کمتر میباشد. به این ترتیب، ریلکس ترین دوز، قرص 81 میلی گرمی آسپرین بچّه میباشد." هم اینگونه در حالی که تولیدات آسپیرین با پوشش روده ای به خواسته کاهش تحریک معده بیشتر از سایر گونه های دارو گزینه توجّه می باشند، اطلاعات هیچ تفاوتی در خطر خون ریزی در میان فرمولاسیون های متفاوت آسپرین نماد نمی دهند.
بایستی توجّه کرد که آسپرین فقط یک ابزار برای کاهش مخاطرات قلبی عروقی میباشد. اشخاص میتوانند به شیوه های دیگر مثلا ورزش منظم، رژیم غذایی سلامت، در اختیار گرفتن فشار خون و دیابت و مصرف استاتین ها در شکل ارتقا خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، خطر خویش را به ترازو قابل توجهی کاهش دهند.
نکته حائض اهمیت
کارآزماییهای اخیر آرم دادهاند که آسپرین دربین نحوه های کاهش خطر بیمری قلبی، کمترین تاثیر را دارااست و کاهش خطر با آسپرین کمتر از بعضی مداخلات دیگر میباشد.
از جمله، آسپرین با کاهش 12 درصدی MI همپا میباشد در حالی که استاتین ها با کاهش 25 تا 30 درصدی یار و همدم می باشند. استاتین ها ابزار قدرتمندتری در کاهش مخاطرات قلبی عروقی نسبت به آسپرین میباشند، بدین ترتیب شاید اشخاص بایستی آغاز مصرف استاتین ها را در حیث بگیرند. هم اینگونه مزایای آسپرین ممکن میباشد در کسانی که تا قبل از اینً استاتین مصرف مینمایند کمتر باشد و پزشکان می بایست در زمینه ی سفارش به مصرف آسپیرین در عده ای که از استاتین ها استعمال می نمایند، احتیاط بیشتری داشته باشند.
هم اینگونه پزشکان بایستی خطر قلبی عروقی و خونریزی را در هر مریض جدا محاسبه نمایند. در حالی که ابزارهای بزرگ ای برای تقریب خطر قلبی عروقی وجود دارااست، هنوز ابزار سادگی برای نظارت خطر خون ریزی نیست، براین اساس پزشکان می بایست دست اندرکاران بالینی مانند سن، سوابق فشارخون بالا، آسیب پذیر بودن مریض و سوابق آسیب معده را در لحاظ بگیرند.
پیشنهاد
اکثری از سفارش ها و گایدلاین های انجمن های دارای اعتبار علمی در سالهای اخیر، پیشنهاد های کهن راجع به مصرف آسپیرین به مراد پیشگیری از بیماریهای قلبی را تغییرو تحول داده اند و با احتیاط بیشتری بهاین مسئله نگاه می نمایند. استدلال این مسئله هم مطالعات اخیری میباشد که نشانه دادند مصرف آسپیرین روزمره سوای داشتن بیمری قلبی و فقطً برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی، تاثیر چندان مشخصی بر سالم شخص و ارتقاء ارتفاع قدمت آنها ندارد و خلال این مصرف آسپیرین میتواند با ارتقا خطر خونریزی هم پا باشد.
بیانیه اخیر USPSTF هم دراین راستا میباشد و این مبادرت را تنها در اشخاص 40 تا 59 سالی که خطر بالای ابتلا به بیماریهای قلبی داراهستند، سفارش می نماید. اما این قضیه مطلقاً بایستی ذیل لحاظ پزشک و بعداز نظارت بی نقص واحد سنجش خطرها قلبی و چک آن در مقابل خطر خونریزی ناشی از آسپیرین شکل بگیرد.
- پنجشنبه ۱۱ آبان ۰۲ ۱۰:۵۰
- ۱۶ بازديد
- ۰ نظر