عامل ها قضیه‌ساز دایسکشن
بعضا از بیماریها و موقعیت بالینی میباشند که اشخاص را مستعدّ پاره گی یا این که دایسکشن آئورت می نمایند. احتمال بروز بیماری در جامعه زیاد بالا وجود ندارد و هر سال چیزی نزدیک به ۸ تا ۱۰ نفر در هر صدهزار نفر جمعیّت به‌این بیماری در گیر میشوند، با این حالا بعضی از اشخاص شایستگی بیشتری برای ابتلا به‌این بیماری دارا‌هستند. متخصص قلب برای مثال:
اشخاص با فشار خون بالا: بویژه در کسانی که فشارخون در دست گرفتن نشده دارا هستند. اشخاص با فشارخون بالا بسیار بیشتر از بقیّه اشخاص احتمال دارااست به پاره شدن آئورت دچار شوند. در دست گرفتن ظریف و منظّم فشارخون بالا می‌تواند جلوی بخش اعظمی از خملات قلبی و عروقی را بگیرد.
سوابق فامیلی: اشخاصی که در فامیل سکو یک یا این که سکو دو آن‌ها سوابق دایسکشن آئورت وجود داراست، به احتمال بیشتری از بقیّه اشخاص احتمال دارااست به دایسکشن آئورت دچار شوند.
سندرم مارفان: درین سندرم که منشأ ژنتیکی و فامیلی هم دارااست، قد اشخاص بصورت غیرطبیعی رفیعتر از اشخاص دیگر میباشد و بلندی قد بیشتر در بالاتنه و دستها میباشد. این اشخاص به طور همزمان در‌رفتگی لنز دیده، دیسک کمر و بیماریهای قلبی هم دارا هستند. اشخاص با سندرم مارفان و بیماریهای شبیه مانند اهلرز-دانلوس با احتمال بسیار بیشتری از اشخاص معمولی در گیر دایسکشن آئورت می گردند.
سوابق بیماری آئورت: اشخاصی که آنوریسم و گشادی آئورت دارا‌هستند، عده ای که سوابق ردوبدل روزنه آئورت و ویرایش آئورت دارا‌هستند هم آمادگی بیشتری از بقیّه برای ابتلا به دایسکشن آئورت دارا هستند.
روزنه آئورت دولتی: اشخاص با این بیماری مستعدّ دایسکشن آئورت و همینطور بیماریهای روزنه آئورت می باشند.
مصرف موادّ محرّک: به کار گیری از موادّ محرّک مانند کوکائین، اکس و شیشه میتوانند موجب دایسکشن آئورت حتّی در اشخاص نرمال شوند.
تروما و ضربه: افتادن از طول، پرش از بلندی، تصادف با اتومبیل یا این که موتورسیکلت میتوانند با ساخت حرکات رفت و رجوع در آئورت موجب پاره شدن آن بشوند. حبس نفس شدید مانند آنچه که در هل دادن ماشین، برداشتن اجسام هنگفت یا این که در طی اجبار زدن اتّفاق می افتد هم میتوانند موجب پاره‌گی آئورت شوند.
عوارض و خطرها بیماری
پاره گی آئورت یکی مهم‌ترین بیماریهای قلب و عروق میباشد و اهمیّت آن هم بدلیل مرگ آور بودن آن میباشد. این بیماری داده های عددی مرگ و میر و عوارض متعددی دارااست بطوریکه در شکل عدم معالجه در روز ویّل تا ۲۵ درصد و در هفته ویّل تا ۵۰ درصد اشخاص با دایسکشن آئورت فوت میگردند. به جهت مرگ و میر و عوارض بالای این بیماری شناخت با علایم و علل موضوع‌ساز دایسکشن آئورت بسیار دورازشوخی میباشد.
به غیر از مرگ و میر، دایسکشن آئورت با عوارض متعددی هم همدم میباشد. به جهت پاره شدن دیواره رگ به طور تقریبً هر شاخه عروقی که در مسیر دایسکشن باشد، همت خویش را از دست میدهد. عوارضی مانند سکته مغزی، انسداد عروق شکم، انسداد عروق نخاعی و فلج پا از عوارض اصلیّ دایسکشن آورت میباشند.
گونه های دایسکشن آئورت
بیماری دایسکشن آئورت گونه های مختلفی دارااست و به طریق های متفاوت براساس شدّت و حجم تضارب، تقسیم میگردد. مهم‌ترین نوع تقسیم بندی دایسکشن آئورت به دو تیپ A و B میباشد. در انواعی از دایسکشن آئورت که آذورت رو به بالا یا این که بخش ابتدایی آذورت مشغول باشد، معیار بروز عوارض و مرگ و میر به شدّت بالا میباشد که به‌این نوع تیپ A گفته می‌شود. در تیپ B دایشکشن آئورت پاره گی رگ در قست روبه پایین آئورت روی میدهد که به طور طبیعیً با عوارض و مرگ و میر کمتری همدم میباشد.
غیر از محل زد خورد در آئورت شدّت بیماری هم گوناگون میباشد و بر این مبنا انواعی از دایسکشن بصورت کلاسیک، خون ریزی جدار آئورت IMH و زخمهای آئورت نفوذی PAU هم تمجید گردیده‌اند.
تشخیص دایسکشن آئورت
برای تشخیص دایسکشن آئورت از روشهای مختلفی می قدرت بهره برد. روشهای تشخیص مانند اکوی قلب، اکو از خط مش مری، سی تی کپی، MRI و آنژیوگرافی را می قدرت برای تشخیص دایسکشن آئورت به کار گرفت. با اینحال شایسته ترین و امداد کننده ترین طرز تشخیص دایسکشن آئورت ایفا سی تی کپی با تزریق ماده حاجب میباشد. در‌این شیوه می اقتدار تمام ارتفاع آئورت را روءیت کرد و از دامنه توسعه بیماری و عوارض آن آگاه شد. همینطور استعمال از این نحوه می‌تواند به تعیین طرز معالجه دایسکشن آئورت هم یاری کند.
معالجه دایسکشن آئورت
دایسکشن آئورت جزو اورژانس های پزشکی میباشد و احتیاج به تشخیص و معالجه سریع و به موقع داراست.
او‌لین و مهم‌ترین قدم اصلاح حالت همودینامیک مشمول فشارخون و ضربان قلب میباشد. فشارخون بالا و زیر هردو درباره ی دایسکشن آئورت خطرناک می باشند و رساندن سریع فشارخون به حد ایده‌ال ضروری میباشد. همینطور برای خودداری از نشر موج پاره گی آئورت می بایست تعداد ضربان قلب را تا حد قابلیت و امکان کاهش اعطا کرد.
در کنار این اقدامات اول بایستی پلن مهم معالجه را معین نمود. معالجه مهم دایسکشن آئورت به یکی‌از این سه طریق شکل میگیرد:
جراحی گشوده و ترمیم پاره‌گی آئورت
به کارگیری از استنت و گرافت استنت برای ترمیم پاره گی
در دست گرفتن علایم حیاتی و به کار گیری از دارو و ذیل حیث به چنگ آوردن مریض
تعیین هر کدام از این روشها به نوع دایسکشن، محل پاره‌گی آئورت و حالت بالینی مریض مربوط میباشد.
اگرچه ترازو خطر و ریسک جراحی و اینترونشن در دایسکشن آئورت زیاد میباشد اما بایستی توجّه داشت که‌این خطر در قبال مخاطرات بسیار بالای بیماری ائورت بسیار اندک و قابل قبول میباشد.
گاهاً بیماران برای اصلاح بدون نقص بیماری به یک‌سری مرحله از شغل جراحی، استنت و درمانهای دارویی نیاز دارا‌هستند و در بعضا مفاد هم امروزه از روشهای هیبرید و ترکیبی برای اصلاح بیماریهای آئورت به کارگیری میگردد.
- سه شنبه ۱۶ آبان ۰۲ ۱۲:۱۵
- ۲۱ بازديد
- ۰ نظر